Πλατεία Ελευθερίας
Στα γεγονότα της Θεσσαλονίκης του Μάη του '36 η Πλατεία Ελευθερίας αναφέρεται ως σημείο συγκέντρωσης εργατών και εργατριών πολλών κλάδων (και όχι αμιγώς των καπνεργατών και καπνεργατριών) το απόγευμα της 9ης Μάη, λίγες ώρες μετά τη δολοφονική επίθεση της χωροφυλακής στη διασταύρωση Εγνατίας-Βενιζέλου.
Δεν ήταν ούτε η μοναδική ούτε η κύρια συγκέντρωση διαμαρτυρίας εκείνης της ημέρας.
Συγκέντρωση χιλιάδων εργατών έγινε την ίδια ώρα στη διασταύρωση Εγνατίας-Βενιζέλου αλλά και σε άλλα σημεία, στο κέντρο και τις συνοικίες της πόλης, που με πορεία κατευθύνθηκαν προς το κέντρο.
Επίσης, η Πλατεία Ελευθερίας παραχωρήθηκε σαν χώρος συγκέντρωσης των απεργών στις 10 Μάη, στις 12 το μεσημέρι, μετά την κηδεία των 9 νεκρών, μετά από αίτημα που υπέβαλε η Επιτροπή Αγώνα των απεργών προς το Διοικητή του Γ΄ Σώματος Στρατού, Στρατηγό Ζέππο, σε συνάντηση που είχε μαζί του αργά το απόγευμα του Σαββάτου, 9 Μάη.
(Επικεφαλής της Επιτροπής ήταν ο Γενικός Γραμματέας του Ενωτικού Εργατικού Κέντρου, Ζαφείρης Βεκίδης, τα συνδικαλιστικά στελέχη Χαράλαμπο Μελανεδίδη, Αδάμ Μουζενίδη, Κώστα Παπαβασιλείου.)
Την Κυριακή, 10 Μάη, μετά την κηδεία των 9 δολοφονημένων στα νεκροταφεία της Ευαγγελίστριας και μετά τις ομιλίες της απεργιακής επιτροπής και άλλων (Ενωτικό Εργατικό Κέντρο, Παλαϊκό Μέτωπο, ο βουλευτής Μ. Σινάκος από το ΚΚΕ), μεταξύ των οποίων ήταν και ο Ταγματάρχης Μαρινάκης που μίλησε στους συγκεντρωμένους εκ μέρους του Στρατού, όλο αυτό το πλήθος δεκάδων χιλιάδων λαού κατευθύνθηκε συγκροτημένα προς την Πλατεία Ελευθερίας. Ήταν από τα πολυπληθέστερα συλλαλητήρια που έγιναν ποτέ στη Θεσσαλονίκη.
Κύριος ομιλητής της συγκέντρωσης ήταν ο συνδικαλιστής Μέρκατας, μέλος της διοίκησης του Σωματείου των Καπνεργατών, ενώ μίλησαν και εκπρόσωποι του Ενωτικού Εργατικού Κέντρου, του Παλλαϊκού Μετώπου, του ΚΚΕ και άλλων εργατικών και λαϊκών οργανώσεων.
Στο τέλος της συγκέντρωσης εγκρίθηκε ψήφισμα, με το οποίο σύσσωμος ο λαός απαιτούσε:
Στη συνέχεια διαλύθηκαν προσωρινά, για να συνεχίσουν τις διαδηλώσεις σε μικρότερη έκταση ως αργά τη νύχτα
Δεν ήταν ούτε η μοναδική ούτε η κύρια συγκέντρωση διαμαρτυρίας εκείνης της ημέρας.
Συγκέντρωση χιλιάδων εργατών έγινε την ίδια ώρα στη διασταύρωση Εγνατίας-Βενιζέλου αλλά και σε άλλα σημεία, στο κέντρο και τις συνοικίες της πόλης, που με πορεία κατευθύνθηκαν προς το κέντρο.
Επίσης, η Πλατεία Ελευθερίας παραχωρήθηκε σαν χώρος συγκέντρωσης των απεργών στις 10 Μάη, στις 12 το μεσημέρι, μετά την κηδεία των 9 νεκρών, μετά από αίτημα που υπέβαλε η Επιτροπή Αγώνα των απεργών προς το Διοικητή του Γ΄ Σώματος Στρατού, Στρατηγό Ζέππο, σε συνάντηση που είχε μαζί του αργά το απόγευμα του Σαββάτου, 9 Μάη.
(Επικεφαλής της Επιτροπής ήταν ο Γενικός Γραμματέας του Ενωτικού Εργατικού Κέντρου, Ζαφείρης Βεκίδης, τα συνδικαλιστικά στελέχη Χαράλαμπο Μελανεδίδη, Αδάμ Μουζενίδη, Κώστα Παπαβασιλείου.)
Την Κυριακή, 10 Μάη, μετά την κηδεία των 9 δολοφονημένων στα νεκροταφεία της Ευαγγελίστριας και μετά τις ομιλίες της απεργιακής επιτροπής και άλλων (Ενωτικό Εργατικό Κέντρο, Παλαϊκό Μέτωπο, ο βουλευτής Μ. Σινάκος από το ΚΚΕ), μεταξύ των οποίων ήταν και ο Ταγματάρχης Μαρινάκης που μίλησε στους συγκεντρωμένους εκ μέρους του Στρατού, όλο αυτό το πλήθος δεκάδων χιλιάδων λαού κατευθύνθηκε συγκροτημένα προς την Πλατεία Ελευθερίας. Ήταν από τα πολυπληθέστερα συλλαλητήρια που έγιναν ποτέ στη Θεσσαλονίκη.
Κύριος ομιλητής της συγκέντρωσης ήταν ο συνδικαλιστής Μέρκατας, μέλος της διοίκησης του Σωματείου των Καπνεργατών, ενώ μίλησαν και εκπρόσωποι του Ενωτικού Εργατικού Κέντρου, του Παλλαϊκού Μετώπου, του ΚΚΕ και άλλων εργατικών και λαϊκών οργανώσεων.
Στο τέλος της συγκέντρωσης εγκρίθηκε ψήφισμα, με το οποίο σύσσωμος ο λαός απαιτούσε:
- την επίλυση των δίκαιων αιτημάτων των απεργών,
- την ανάκληση του Γενικού Διοικητή, ως υπεύθυνου των γεγονότων,
- τη σύλληψη του Διευθυντή της Αστυνομίας, Ντάκου,
- την παραδειγματική τιμωρία όλων των υπεύθυνων αστυνομικών οργάνων,
- γενική αμνηστεία όλων των φυλακισμένων και εξορίστων,
- εφαρμογή του Συμφωνητικού Φιλελευθέρων - Παλλαϊκού Μετώπου (Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα)
- παραίτηση της κυβέρνησης κλπ
Στη συνέχεια διαλύθηκαν προσωρινά, για να συνεχίσουν τις διαδηλώσεις σε μικρότερη έκταση ως αργά τη νύχτα