Πλατεία Κολόμβου. Σημείο όπου δολοφονήθηκε η καπνεργάτρια, στέλεχος του ΚΚΕ, Αναστασία Καρανικόλα
9 Μάη
Η διαδήλωση που έφυγε από το Διοικητήριο με κατεύθυνση την Πλατεία του Βαρδάρη σταμάτησε για λίγο στην Πλατεία Κολόμβου.
Εκεί, πριν από λίγη ώρα, είχε δολοφονηθεί η καπνεργάτρια Αναστασία Καρανικόλα, ένα από τα πιο δραστήρια στελέχη του ΚΚΕ.
Η Καρανικόλα, ενώ βάδιζε επικεφαλής ομάδας καπνεργατών προς το Διοικητήριο, για να ενωθούν με τον κύριο όγκο των διαδηλωτών, δέχτηκε απανωτούς πυροβολισμούς στο κεφάλι από χαφιέδες που βρίσκονταν κρυμμένοι στο ξενοδοχείο "Ήλιος", με αποτέλεσμα να πέσει αμέσως νεκρή.
Από τους πυροβολισμούς τραυματίστηκαν, επίσης, οι καπνεργάτριες Χατζηκωνσταντίνου και Ρικέτα Χάνες.
Μόλις έφτασε η διαδήλωση σε αυτό το σημείο, ένας από τους ομιλητές απευθύνθηκε στους διαδηλωτές δείχνοντας το αίμα της Καρανικόλα και είπε: "Κοιτάξτε αδέλφια, αίμα αδελφικό! Μας σκοτώνουν γιατί ζητάμε το ψωμί μας." Οι απεργοί ξέσπασαν σε έντονες αποδοκιμασίες κατά της κυβέρνησης και της Αστυνομίας, ενώ οι νεαρές εργάτριες βροντοφώναζαν: "Κάτω οι εξευτελισμοί, κάτω η εκμετάλλευση".
Από τα προηγούμενα θα διαπιστώσατε ότι απέναντι στους αγώνες των εργατών του Μάη το 1936, η Ελληνική άρχουσα Τάξη επενέβει με κάθε μέσο που διέθετε, είτε κρατικό (Χωροφυλακή και στρατό), είτε παραστρατιωτικό , τους ιδιωτικούς στρατούς των εργοδοτών, ή τους φασίστες της λεγόμενης τότε οργάνωσης «Εθνική Ένωση Ελλάς», η τρία έψιλον, η οποία αφού απέτυχε να διασπάσει και να διαλύσει το εργατικό κίνημα της πόλης, διαλύθηκε αργότερα η ίδια , ως μη έχουσα αντικείμενο.
Θα μπορούσε κανείς, αυτήν την παρεμβατική τακτική της άρχουσας (Αστικής) Τάξης στη χώρα μας να την ανιχνεύσει και στο σήμερα, μέσα από τη χρήση, από όλες τις Κυβερνήσεις, των μηχανισμών καταστολής του κράτους, ενάντια στους αγώνες των εργαζομένων, τις συλλήψεις, τα χημικά, τους ,ξυλοδαρμούς, τις πολιτικές επιστρατεύσεις, τις δικαστικές αποφάσεις που βγάζουν παράνομες το 99% των απεργιών, τις στημένες δίκες ενάντια σε πρωτοπόρους εργάτες, αγρότες, ακόμα και μαθητές.
Πολύ δε περισσότερο μπορεί να την ανιχνεύσει και να την διαπιστώσει, στην ύπαρξη και την ενίσχυση, τα τελευταία χρόνια, της Ναζιστικής-εγκληματικής οργάνωσης, της Χρυσής Αυγής, στην ανοχή των αστικών κομμάτων, στα δουλεμπορικά γραφεία που αυτή δημιούργησε, για να εξασφαλίζει φτηνούς εργάτες στα αφεντικά που υπηρετεί, στις δολοφονικές επιθέσεις της ενάντια σε μετανάστες και σε ταξικούς συνδικαλιστές που υπερασπίζονται το μεροκάματο και τις συνθήκες εργασίας στην Ναυπηγοεπσκευαστική Ζώνη, στα σορό άλλα εγκλήματα που έχει διαπράξει και για τα οποία είναι υπόδικα μέλη και στελέχη της.
Θα ήταν αναγκαίο να μας μείνει σαν συμπέρασμα, ότι τέτοιοι μηχανισμοί, που στηρίζονται και χρηματοδοτούνται από τμήματα της αστικής Τάξης της χώρας μας, με όποιο προσωπείο και αν παρουσιάζονται κατά καιρούς, θα πρέπει να απομονωθούν από το σύνολο των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Η διαδήλωση που έφυγε από το Διοικητήριο με κατεύθυνση την Πλατεία του Βαρδάρη σταμάτησε για λίγο στην Πλατεία Κολόμβου.
Εκεί, πριν από λίγη ώρα, είχε δολοφονηθεί η καπνεργάτρια Αναστασία Καρανικόλα, ένα από τα πιο δραστήρια στελέχη του ΚΚΕ.
Η Καρανικόλα, ενώ βάδιζε επικεφαλής ομάδας καπνεργατών προς το Διοικητήριο, για να ενωθούν με τον κύριο όγκο των διαδηλωτών, δέχτηκε απανωτούς πυροβολισμούς στο κεφάλι από χαφιέδες που βρίσκονταν κρυμμένοι στο ξενοδοχείο "Ήλιος", με αποτέλεσμα να πέσει αμέσως νεκρή.
Από τους πυροβολισμούς τραυματίστηκαν, επίσης, οι καπνεργάτριες Χατζηκωνσταντίνου και Ρικέτα Χάνες.
Μόλις έφτασε η διαδήλωση σε αυτό το σημείο, ένας από τους ομιλητές απευθύνθηκε στους διαδηλωτές δείχνοντας το αίμα της Καρανικόλα και είπε: "Κοιτάξτε αδέλφια, αίμα αδελφικό! Μας σκοτώνουν γιατί ζητάμε το ψωμί μας." Οι απεργοί ξέσπασαν σε έντονες αποδοκιμασίες κατά της κυβέρνησης και της Αστυνομίας, ενώ οι νεαρές εργάτριες βροντοφώναζαν: "Κάτω οι εξευτελισμοί, κάτω η εκμετάλλευση".
Από τα προηγούμενα θα διαπιστώσατε ότι απέναντι στους αγώνες των εργατών του Μάη το 1936, η Ελληνική άρχουσα Τάξη επενέβει με κάθε μέσο που διέθετε, είτε κρατικό (Χωροφυλακή και στρατό), είτε παραστρατιωτικό , τους ιδιωτικούς στρατούς των εργοδοτών, ή τους φασίστες της λεγόμενης τότε οργάνωσης «Εθνική Ένωση Ελλάς», η τρία έψιλον, η οποία αφού απέτυχε να διασπάσει και να διαλύσει το εργατικό κίνημα της πόλης, διαλύθηκε αργότερα η ίδια , ως μη έχουσα αντικείμενο.
Θα μπορούσε κανείς, αυτήν την παρεμβατική τακτική της άρχουσας (Αστικής) Τάξης στη χώρα μας να την ανιχνεύσει και στο σήμερα, μέσα από τη χρήση, από όλες τις Κυβερνήσεις, των μηχανισμών καταστολής του κράτους, ενάντια στους αγώνες των εργαζομένων, τις συλλήψεις, τα χημικά, τους ,ξυλοδαρμούς, τις πολιτικές επιστρατεύσεις, τις δικαστικές αποφάσεις που βγάζουν παράνομες το 99% των απεργιών, τις στημένες δίκες ενάντια σε πρωτοπόρους εργάτες, αγρότες, ακόμα και μαθητές.
Πολύ δε περισσότερο μπορεί να την ανιχνεύσει και να την διαπιστώσει, στην ύπαρξη και την ενίσχυση, τα τελευταία χρόνια, της Ναζιστικής-εγκληματικής οργάνωσης, της Χρυσής Αυγής, στην ανοχή των αστικών κομμάτων, στα δουλεμπορικά γραφεία που αυτή δημιούργησε, για να εξασφαλίζει φτηνούς εργάτες στα αφεντικά που υπηρετεί, στις δολοφονικές επιθέσεις της ενάντια σε μετανάστες και σε ταξικούς συνδικαλιστές που υπερασπίζονται το μεροκάματο και τις συνθήκες εργασίας στην Ναυπηγοεπσκευαστική Ζώνη, στα σορό άλλα εγκλήματα που έχει διαπράξει και για τα οποία είναι υπόδικα μέλη και στελέχη της.
Θα ήταν αναγκαίο να μας μείνει σαν συμπέρασμα, ότι τέτοιοι μηχανισμοί, που στηρίζονται και χρηματοδοτούνται από τμήματα της αστικής Τάξης της χώρας μας, με όποιο προσωπείο και αν παρουσιάζονται κατά καιρούς, θα πρέπει να απομονωθούν από το σύνολο των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.